LOTJE USA

Waw, h et is echt wel lang geleden sinds ik nog iets op mijn blog schreef. Het was gewoon druk of ik had geen inspiratie. Geen idee… Enfin, er waren toch enkele van mijn bloglezers die me vroegen wanneer ik nog eens iets zou schrijven. Het deed me een plezier om te horen dat ik nog steeds word gevolgd. Dus voila, na 10 maanden ben ik terug. Hoe is het? Ewel goed! Beetje verward ook, in positieve zin dan. Ik leg het uit. Woensdagochtend deed ik mijn ogen open en wist ik niet meer waar ik was. Ken je dat gevoel? Zo die eerste 5 seconden wanneer je wakker wordt en je niet meer weet in welk huis/bed je ligt? Ik heb dat de laatste weken dus wel een paar keer voor gehad. Maar hoe komt dat? Ja, je moet het toch niet ver zoeken… we waren sinds eind juni overal, echt overal! Traditiegetrouw keerden we terug naar de friends and family in België. Het was, zoals verwacht, weer een klein beetje hectisch.  Je mag nog denken om op voorhand niet te veel in te plannen, toch raakt je agenda overvol...

Vorige week  kwam ik wakker met een gezwollen keel en wat spierpijn onderaan de rug. Ik wist het!  Eén van die 100 kinderen die ik de dag ervoor had gezien tijdens mijn vervanging, had mij besmet. Mijn energie was helemaal op en ik voelde me geen 100 procent. De volgende nacht kwam ik wakker van de koorts. Er waren rillingen over mijn hele lijf. Yes, ik had het zitten, ik was ziek. De immuniteit die ik gedurende de 17 jaar onderwijs opbouwde, ben ik dus helemaal kwijt. T rust me, ik zag ook meer dan 100 leerlingen per dag en ik kan de ziektedagen zeker op 2 handen tellen. Nu moet je weten dat ik ziek zijn echt zo ellendig vind! Wie niet natuurlijk... Ik haat het gewoon. Een hele dag niets doen, wachten tot de uren voorbij tikken, dat is zo boring. Slapen overdag lukt me niet, want ik ga ‘s avonds vroeg slapen omdat ik de dag meer dan beu ben. En ik ben dan ook geen zo'n mens die gaat bingewatchen of boeken lezen... Nee, ik doe dat zelfs niet wanneer ik gezond ben. Het is simp...

  I can't believe it . Het tweede schooljaar in the States zit er op! Ongelofelijk, hoe snel dit eventjes voorbij is gevlogen. We zijn echt wel toe aan een summer break. Wie niet natuurlijk? Want het was een lange, lange periode. Met enkel 4 dagen Thanksgiving, 10 dagen winter break en 10 dagen spring break is de komende zomervakantie meer dan welkom. Leonie staat elke ochtend te popelen om te gaan zwemmen, duiken en spelen in the pool. Lekker uitslapen is iets waar vooral Olivia en ikzelf naar uitkijken. Die brooddozen maken elke ochtend, zal ik eerlijk gezegd niet missen. En alles dubbelchecken of ze niets vergeten zijn als ze vertrekken, is ook voor eventjes geen zorg meer. Want die van ons kunnen er wat van. Zo mocht ik toch een aantal keer achter de schoolbus vlammen omdat mevrouwtje Olivia netjes haar brooddoos op het keukeneiland liet liggen. Of ik denk aan vorige maand toen ons Olijf met haar handdoek nog rond haar natte haren op de bus stond te wachten (het ergste van ...

Yes yes yes! Onze tickets naar de Belgische kust zijn geboekt!  Het plannen kan beginnen (het is misschien wel nog een beetje vroeg, maar bon).  Drie weekjes genieten van strand en zee, lekker eten, bbq's en natuurlijk van 'spending time with family and friends'.  Het is een periode waar we echt wel naar uitkijken.  Bovendien ontsnappen we even aan de hitte hier in Maryland en wordt de lange zomervakantie van de kids goed onderbroken.  Naast al het leuks wat we plannen, zijn er ook altijd praktische zaken die ik probeer te combineren terwijl we in België zijn. Ik ga naar mijn vertrouwde kapper, mijn kleerkast wordt terug wat aangevuld met hippe stukken uit mijn zus haar winkel en ook een bezoekje aan de tandarts en andere vertrouwde dokters staan op de planning. Alhoewel de tandarts misschien niet meer zal nodig zijn. Want, man man man! Enkele weken geleden begon die ene ontzenuwde tand vreselijk pijn te doen. Zo'n ondragelijke pijn waarvoor je echt we...

Het klinkt zo cliché, maar 2023 is echt voorbij gevlogen. We zijn nu ongeveer in de helft van ons Amerikaans avontuur (het plan was 3jaar USA). En toch hebben we het gevoel dat we nog maar aan de start staan van dit alles. We hebben het hier nog altijd naar onze zin en denken nog helemaal niet aan terugkeren.  De meest ingrijpende veranderingen hebben we in feite achter de rug. De verhuis, de administratie, Nicolas' nieuwe job, de nieuwe school en taal voor de meisjes en het creëren van een warm nestje, een thuis. We hebben op korte tijd een en ander verwezenlijkt en dus zou het maar jammer zijn, mocht het nu al stoppen. Maar het blijft werken, investeren en moeite doen. We leren nog iedere dag bij.  Mijn nieuw job als Substitute, bijvoorbeeld. Het is me wat!   Met  jaren ervaring als leerkracht in België zou je denken, dat wordt een makkie. Maar ik kan je zeggen, het is toch aanpassen! In de afgelopen maanden deed ik vervangingen  in elementary,  midd...

The Substitute, starring: Me  !  Het klinkt bijna als een titel van een Hollywood film. Alleen spreek ik hier helemaal niet over een spannende thriller of romantische komedie, maar wel over mijn nieuwe job! In dit verhaal ben ik toch even de hoofdrolspeler, the main character , want ik ben the substitute of de vervangleerkracht.  Wie mij al even volgt via mijn blog, weet dat het geen gemakkelijk parcour was om tot hier te komen. Ik vat nog eens kort samen. Begin 2023 besliste ik om te solliciteren voor een job binnen het Amerikaans onderwijs. Na veel geduld,  werd ik ergens in oktober, EINDELIJK aangenomen  als employee binnen MCPS (Montgomery County Public Schools). Ik was helaas te laat om te beginnen als leerkracht, want die aanwervingen gebeuren voor de zomer. Maar, geen probleem. Ze gaven mij de mogelijkheid om te starten als  een  substitute teacher . Hoewel ik geen enkel idee had van wat een sub positie inhoudt, aanvaardde ik toch de opdracht...