Zeg eens AAAAA

Yes yes yes! Onze tickets naar de Belgische kust zijn geboekt! Het plannen kan beginnen (het is misschien wel nog een beetje vroeg, maar bon). Drie weekjes genieten van strand en zee, lekker eten, bbq's en natuurlijk van 'spending time with family and friends'. Het is een periode waar we echt wel naar uitkijken. Bovendien ontsnappen we even aan de hitte hier in Maryland en wordt de lange zomervakantie van de kids goed onderbroken. 

Naast al het leuks wat we plannen, zijn er ook altijd praktische zaken die ik probeer te combineren terwijl we in België zijn. Ik ga naar mijn vertrouwde kapper, mijn kleerkast wordt terug wat aangevuld met hippe stukken uit mijn zus haar winkel en ook een bezoekje aan de tandarts en andere vertrouwde dokters staan op de planning. Alhoewel de tandarts misschien niet meer zal nodig zijn.

Want, man man man! Enkele weken geleden begon die ene ontzenuwde tand vreselijk pijn te doen. Zo'n ondragelijke pijn waarvoor je echt wel een pijnstiller kan verdragen. Dit was niet ok!  De pijn kwam na 2 dagen terug en dus zat er niets anders op dan een Amerikaanse tandarts te gaan opzoeken. 

Google, where are you?  'Find a dentist near me'

Helaas, zo werkt het NIET! Een eerste afspraak maken bij een tandarts is niet op 1,2,3 geregeld! Hier bezoek je niet zomaar de eerste de beste tandarts met een vrij gaatje. Het is jouw dental insurrance die bepaalt wie jouw tandarts wordt. En dus na veel zoekwerk, kwam ik uit bij een man in Gaithersburg, hier 15min van. Volgens de reviews was die zeker ok en ik kon vrij snel gaan. Een hele ochtend lang vulde ik weer online formulieren in, maar echt, ik meen het, een hele ochtend lang. Om dan een telefoontje te krijgen van het secretariaat om nog eens alles te herhalen wat ik allemaal al online had ingevuld. Soit, ik mocht super snel gaan en was dus mega blij.

Eventjes checken, eventjes een 3D foto nemen en toen kwam het verdict. De tand moest eruit! Ik had zoveel pijn, dat ik er zonder veel nadenken, gewoon mee akkoord ging! Ik kreeg antibiotica voorgeschreven en er werd een afspraak gemaakt voor de effectieve ingreep.

Maar wat ga ik eigenlijk doen? Ik begon wat online op te zoeken, want wat als die tand weg is? Hoe lang duurt dit hele proces? Met deze en nog enkele andere vragen belde ik terug naar de tandarts en toen werd me duidelijk dat ik enkele weken/maanden met een gat in mijn gebit ging rondlopen. No way? Ik kon me toch geen weken verstoppen in mijn huis?! En hoe zou ik eruit zien voor een klas? Geen sprake van. Ik belde het hele gebeuren af, want ik wilde dat eigenlijk helemaal niet. Misschien moest ik toch maar eens voor een second opinion gaan. Gelukkig kreeg ik via een vriendin het adres van een endodontoloog, die ook nog eens werkte met mijn insurance.  Na opnieuw een halve dag mij online te registreren, kon ik op afspraak.  De man stelde voor om mijn wortel te behandelen (ik treed niet in detail...). Het belangrijkste is dat mijn tand dus niet moet getrokken worden. Eind goed, al goed. 

Het is wat te zeggen als je hier een eerste afspraak wilt bij een dokter. Ze keren je vanbinnen en vanbuiten. Voor de kinderen hun routine vaccins, kunnen we terecht bij een Pharmacie of OneMinute Clinic en die werking ken ik ondertussen vlotjes. Maar voor bepaalde vaccins moet ik bij een kinderdokter en die heb ik dus ook recent moeten opzoeken. En ja, het is hetzelfde liedje.  6 paginas worden online ingevuld. Eerst alles over het kind, dan alles over de moeder en de vader, dan alles over de insurance holder, dan waivers voor dit en waivers voor dat. Als je dan denkt dat het in orde is, dan krijg je een mail waarop staat  'pending appointment request' . Een week later bellen ze je op om te zeggen dat je nog medical records moet opladen. Eens doorgestuurd, krijg je opnieuw een telefoon waarin je de helft van de reeds doorgestuurde informatie nog eens moet herhalen. Ten slotte vragen ze al jouw credit card gegevens om de 50 dollar vooruitbetaling van je kaart te halen. Nooit zou ik in België mijn creditcard gegevens via telefoon doorgeven, maar hier dus meer dan normaal. En het toppunt is, als ik vroeg om ook een afspraak voor mijn andere dochter vast te leggen, dan zei dat mensje aan de andere kant van de lijn, dat ik alles terug opnieuw moest doen! Het hele proces. CRAZY CRAZY CRAZY. Gelukkig zijn onze kids nog niet te veel ziek (hout vasthouden...)  en heb ik nog altijd een hulplijn in België.

Lang leve efficiëntie!

Nog een paar jaar en ik kan een boek schrijven getiteld 'Handleiding voor Vlamingen in de USA'. Subjects genoeg : US Taxes, belastingen voor Belgen Niet Inwoners, social security nummer aanvragen, rijbewijs behalen in de US, VISA regelen, inschrijven in consulaat, volmachten voor verkiezingen, vaccins voor kids (nee wordt hier niet geregeld door school),  alles over health Insurance, creditcards, incl. benefits en kredietscore en dus ook hoe zoek ik een dokter! 

Enfin, bijleren kan nooit geen kwaad en ja, natuurlijk zijn we hier nog altijd graag!  We enjoy, we learn, we grow, we love the adventure and we love the USA!

Laat de lente nu maar komen!

Liefs,

Lottie