LOTJE USA

Om 3.25pm eindigt de schooldag voor Olivia en Leonie.  In tegenstelling tot de basisschool in Stene, waar ik altijd wat vroeger dan het belsignaal ging om nog wat te kletsen met de ouders, zit ik hen nu op te wachten in mijn auto aan de drop-off zone. De meeste kids worden afgehaald door die typische gele schoolbus, ‘the bus riders’ of ze gaan te voet, ‘the walkers’. Die van ons worden nogal graag opgehaald door hun mama en behoren dus tot ‘the car riders’. Er zit een heel systeem achter, precies een drive-in, maar dan met kinderen ipv eten. Ik kom aan, toon mijn kaart met vast nummer 53, daarna gaat op het bord in de klas van de meisjes een lichtje branden bij het nummer 53 en zo weten ze dat hun mama hen buiten staat op te wachten. Twee minuten later komen ze naar buiten, springen ze in mijn auto en na 3 minuutjes zijn we thuis. Super vlotjes loopt dat. Een kort dagje zou je denken, om 15u25 al gedaan en pas om 9u starten. Maar dan moet je weten dat die gastjes geen speeltijd heb...

Washington D.C. dat is the National Mall. Nee, geen mall om te gaan shoppen, maar een  adembenemend gebied vol interessante musea, prachtige gebouwen en monumenten  dat zich strekt van Lincoln Memorial tot aan het Capitool (officieel van het Washington Monument tot the State Capitol). Met The White House langs de noordkant, het National World War II Memorial, Tidal bassin, Martin Luther King JR Memorial en zoveel meer wandel je van de ene indrukwekkende plaats naar de andere. The African American History Museum, Hirshhorn, Air and Space, Natural History Museum zijn enkele van de vele musea gelegen langs de Mall en zijn bovendien gratis te bezoeken.  Ze maken deel uit van the Smithsonian Institution, een onderwijs en onderzoeksinstituut opgericht in 1846 en genaamd naar de Britse wetenschapper James Smithson die zijn volledige erfenis doneerde om dit instituut op te richten. Wij houden dus wel van wat cultuur en geschiedenis af en toe en onze meisjes hebben de smaak ook al...

Uitgerekend op kerstavond landden de zusjes op Washington Dulles Airport. Nadat ze eerst twee uur hadden mogen aanschuiven voor de paspoortcontrole (dat bleef maar duren), zagen we elkaar eindelijk terug. Mijn oudste zus, Caroline had ik vier maanden niet meer gezien dus dat deed echt wel goed! En ook met Sarah, die hier eind oktober al een eerste keer kwam, was het natuurlijk een zalig weerzien! when my sisters are coming over  Het was nog spannend of ze wel gingen kunnen landen, want op dat moment was er een enorme storm in de US. Wie het nieuws volgt zal wel gehoord hebben van de  'BOMB CYCLONE' die rond kerstdag de US teisterde. Een bomcycloon is een hevige storm veroorzaakt door een plotse drukdaling. In de zwaarst getroffen gebieden zakte de temperatuur tot wel min 30 graden. Samen met de hevige sneeuwval en de enorme wind zorgde dit voor een verstoring van het vliegverkeer. Ik kreeg veel bezorgde berichtjes uit België (vond ik super lief) maar hier viel het uiteindelijk...

En zo zijn we weer begonnen met een nieuw jaar. De winterbreak is achter de rug. De meisjes zijn sinds vandaag terug naar s chool en ook Nicolas is gestart met zijn reeks calls en meetings. En ik? Ja, ik ben ook terug in mijn routine gevlogen. Vakantie met het gezin is zalig en we hebben ervan genoten, maar zo weer een beetje tijd voor jezelf is toch ook altijd leuk. Zo ben ik deze morgen al gaan lopen, plan ik om eens alleen te gaan shoppen zonder ongeduldige kinderen  en verlangde ik stiekem ook om een nieuwe blog te schrijven. So happy 2023 for everyone! Wat mag het jaar voor jou brengen? Een goede gezondheid in de eerste plaats, minder zorgen, een leuke job, een mooie reis... Ieders verlanglijstje en voornemens zijn super persoonlijk. Toen we op oudejaarsavond met ons vier gingen eten werd hier ook over gepraat. We deden de ronde. Zo beloofde Leonie om vanaf 2023 naar bed te gaan zonder tegenpruttelen.  Olivia zal proberen om na het openen van een deur, deze ook weer te sl...