HAPPY 2023

-

En zo zijn we weer begonnen met een nieuw jaar. De winterbreak is achter de rug. De meisjes zijn sinds vandaag terug naar school en ook Nicolas is gestart met zijn reeks calls en meetings. En ik? Ja, ik ben ook terug in mijn routine gevlogen. Vakantie met het gezin is zalig en we hebben ervan genoten, maar zo weer een beetje tijd voor jezelf is toch ook altijd leuk. Zo ben ik deze morgen al gaan lopen, plan ik om eens alleen te gaan shoppen zonder ongeduldige kinderen en verlangde ik stiekem ook om een nieuwe blog te schrijven.


So happy 2023 for everyone! Wat mag het jaar voor jou brengen? Een goede gezondheid in de eerste plaats, minder zorgen, een leuke job, een mooie reis... Ieders verlanglijstje en voornemens zijn super persoonlijk. Toen we op oudejaarsavond met ons vier gingen eten werd hier ook over gepraat. We deden de ronde. Zo beloofde Leonie om vanaf 2023 naar bed te gaan zonder tegenpruttelen.  Olivia zal proberen om na het openen van een deur, deze ook weer te sluiten en Nicolas zal een inspanning leveren om minder snoep te stelen uit de kast.  Ik vond het een moeilijke dit jaar. Wat is het voornemen voor 2023? Wat brengt ons 2023? Het is niet eenvoudig om hier op te antwoorden als je niet goed weet wat de toekomst zal brengen. Mijn leven ziet er gewoon helemaal anders uit dan vorig jaar. Ik woon in een ander land, mijn vrienden en familie zijn hier niet en ik ben huismoeder. Dat zijn echt grote veranderingen. Aan de eerste twee kan ik niet veel veranderen, aan het derde wel. Blijf ik huismoeder, yes or no? Big question, grote twijfel.

Aan de ene kant denk ik, ja ik zoek werk. Een job hebben heeft zeker zijn voordelen. Niet alleen financieel, maar ook op heel wat andere vlakken. Ik zou meteen veel mensen leren kennen, wat ik wel fijn zou vinden. Ergens zou mijn brain er ook wel deugd van hebben en misschien is er ook wel een bepaalde fierheid die me zegt, allez Lottie, je kan wel meer dan dit. En dan is er die andere kant, die zegt. Geniet, voor die enkele jaren in je leven dat je eens niet MOET werken, weg schuldgevoel. Just take it! Huismoeder zijn heeft echt wel zijn pluspunten. De tijd die je krijgt is gewoon luxe. Er is geen mens aan de kassa wanneer je boodschappen gaat doen, de huishoudelijke taken moeten niet meer snel snel in het weekend of tijdens de avond. Net zoals vroeger maak ik nog steeds elke dag warm eten, maar nu met veel meer liefde en tijd, waardoor het ons ook plots veel meer smaakt. Sporten, wat ik helemaal niet deed vroeger, behoort nu tot mijn morning routine... Lunchen met de husband lukt wanneer het voor hem past. En wanneer één van de meisjes ziek zou worden, dan blijven die gewoon een dagje thuis bij mij. No more stress about that! 

Dus, wat wordt het? Werken, niet werken? Iedereen zal hier wel zijn mening over hebben, maar ik luister naar mijn gevoel. Ik voel me goed zoals het nu is en ik ben er zeker van dat ik zelf zal aanvoelen wanneer ik in actie moet komen. Het plan is om even rond te kijken, op't gemak, wat zijn de mogelijkheden? Want eerlijk, dat nieuwe, dat onbekende, trekt toch ook wel een beetje aan op de een of andere manier.

To be continued....

Liefs,

Lottie



Reacties

  1. Caroline3/1/23

    Lottie toch geniet en wees maar huismoeder . Dat is iets wat niemand kan afnemen x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tante Chris4/1/23

    Lotje, de tijd dat je er bent voor je kindjes en je man is onbetaalbaar. Geniet vooral ook van de momenten voor jezelf. Het lastigste is steeds weer uitleggen waarom je niet buitenhuis werkt maar later zal jij en je kinderen eraan terugdenken aan die zalige tijd in Amerika met een blije mama, gelukkige kindjes en een tevreden papa. XX Tante Chris uit België

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem5/1/23

    Lotje, je moet vooral je hart volgen maar vergeet niet dat die tijd dat je nu beleeft nooit meer terugkomt. Koester dit
    T. Loekie xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

EEN BEETJE ZIEK

-
Afbeelding
Vorige week  kwam ik wakker met een gezwollen keel en wat spierpijn onderaan de rug. Ik wist het!  Eén van die 100 kinderen die ik de dag ervoor had gezien tijdens mijn vervanging, had mij besmet. Mijn energie was helemaal op en ik voelde me geen 100 procent. De volgende nacht kwam ik wakker van de koorts. Er waren rillingen over mijn hele lijf. Yes, ik had het zitten, ik was ziek. De immuniteit die ik gedurende de 17 jaar onderwijs opbouwde, ben ik dus helemaal kwijt. T rust me, ik zag ook meer dan 100 leerlingen per dag en ik kan de ziektedagen zeker op 2 handen tellen. Nu moet je weten dat ik ziek zijn echt zo ellendig vind! Wie niet natuurlijk... Ik haat het gewoon. Een hele dag niets doen, wachten tot de uren voorbij tikken, dat is zo boring. Slapen overdag lukt me niet, want ik ga ‘s avonds vroeg slapen omdat ik de dag meer dan beu ben. En ik ben dan ook geen zo'n mens die gaat bingewatchen of boeken lezen... Nee, ik doe dat zelfs niet wanneer ik gezond ben. Het is simp...
Meer lezen

SUMMER BREAK

-
Afbeelding
  I can't believe it . Het tweede schooljaar in the States zit er op! Ongelofelijk, hoe snel dit eventjes voorbij is gevlogen. We zijn echt wel toe aan een summer break. Wie niet natuurlijk? Want het was een lange, lange periode. Met enkel 4 dagen Thanksgiving, 10 dagen winter break en 10 dagen spring break is de komende zomervakantie meer dan welkom. Leonie staat elke ochtend te popelen om te gaan zwemmen, duiken en spelen in the pool. Lekker uitslapen is iets waar vooral Olivia en ikzelf naar uitkijken. Die brooddozen maken elke ochtend, zal ik eerlijk gezegd niet missen. En alles dubbelchecken of ze niets vergeten zijn als ze vertrekken, is ook voor eventjes geen zorg meer. Want die van ons kunnen er wat van. Zo mocht ik toch een aantal keer achter de schoolbus vlammen omdat mevrouwtje Olivia netjes haar brooddoos op het keukeneiland liet liggen. Of ik denk aan vorige maand toen ons Olijf met haar handdoek nog rond haar natte haren op de bus stond te wachten (het ergste van ...
Meer lezen

HELLO THERE

-
Afbeelding
   Waar zal ik beginnen? Na 3 maanden hier in Amerika, kan ik wel een boek vol schrijven met unieke verhalen, momenten van trots, vrijheid en verwondering voor dit mooie land maar ook met frustraties, onzekerheden en vermoeidheid. Soms zegt men, het lijkt wel een rollercoaster van gevoelens, wel dat is het ECHT. Misschien begin ik het best met mij even voor te stellen. Ik ben Liselotte uit Oostende, twaalf jaar gelukkig getrouwd met Nicolas en samen hebben we twee energieke dochters Olivia, 10 en Leonie, 6. Het zal ongeveer 18 jaar zijn dat ik voor de klas sta in het Atheneum in Oostende als leerkracht wiskunde in het vijfde en zesde middelbaar. Ik hou echt van mijn job, iets moeilijks uitleggen op een eenvoudige manier is elke keer een uitdaging, maar de respons die ik terug krijg van de leerlingen is gewoon geweldig. Sinds 1 september van dit jaar sta ik niet meer voor de klas, maar ben ik fulltime huismama of hoe noem je dat? Huismoeder, huisvrouw… klinkt echt zo oude...
Meer lezen