MUSEA MET KIDS

Washington D.C. dat is the National Mall. Nee, geen mall om te gaan shoppen, maar een adembenemend gebied vol interessante musea, prachtige gebouwen en monumenten dat zich strekt van Lincoln Memorial tot aan het Capitool (officieel van het Washington Monument tot the State Capitol). Met The White House langs de noordkant, het National World War II Memorial, Tidal bassin, Martin Luther King JR Memorial en zoveel meer wandel je van de ene indrukwekkende plaats naar de andere. The African American History Museum, Hirshhorn, Air and Space, Natural History Museum zijn enkele van de vele musea gelegen langs de Mall en zijn bovendien gratis te bezoeken.  Ze maken deel uit van the Smithsonian Institution, een onderwijs en onderzoeksinstituut opgericht in 1846 en genaamd naar de Britse wetenschapper James Smithson die zijn volledige erfenis doneerde om dit instituut op te richten.

Wij houden dus wel van wat cultuur en geschiedenis af en toe en onze meisjes hebben de smaak ook al goed te pakken. D.C. is niet de enige stad met interessante bezienswaardigheden natuurlijk. Het natuurkundig museum in Baltimore is bijvoorbeeld ook een aanrader om met kinderen te bezoeken. We gingen er heen tijdens één van de eerste weekends hier in de States. Het was niet alleen een zeer leerrijk en interactief museum, het was voor ons ook een eerste kennismaking met de Amerikaanse kinderen in een educatieve omgeving, meer bepaald in het planetarium. Wanneer we in België naar het planetarium gaan, dan is het er muisstil en dat is maar normaal ook. Je kan er een speld horen vallen waardoor je toch een beetje het gevoel hebt dat je een unieke reis door het universum beleeft.

Die keer in Baltimore kwamen we helaas met hoofdpijn naar buiten. Geen sprake van "een speld" hier, integendeel, het was een show vol geroep en getier van basisschoolkinderen. De film werd niet gebracht door een opgenomen videoband met spreker zoals wij dat gewoon zijn, nee er was een jongeman die live vertelde over het universum en daarbij vragen stelde aan het publiek. Het was al fout vanaf de eerste minuut toen hij de kinderen vroeg:  "What is your favorite planet?" . "Pluto! No, Mars! No Saturn is my favorite.... " Fout kerel, fout, die kinderen krijg je nooit meer stil, dacht 'de juf in mij' meteen. Onze meisjes waren beschaamd in de plaats van de andere kinderen. "Mama, dit is toch niet normaal".  Ik verplaatste me bijna in de rol van de spreker ( en eigenlijk ook van de andere aanwezige ouders) en stond op het randje om recht te staan en te vragen om please to sh*t up... gelukkig hield mijn gezond verstand me tegen. En ja, zo ondergingen we een uur vol herrie. Onze focus was compleet verdwenen en de magische reis door het universum werd vervangen door een crazy fieldtrip met een klas vol losgeslagen wild! De eerste indruk van de Amerikaanse kinderen was dus niet meteen positief te noemen. Gelukkig verliepen de andere musea bezoekjes iets rustiger. 

Terug naar D.C. Het National History Museum bijvoorbeeld scoorde hoge punten bij Olivia en Leonie. Het is immens groot en bevat prachtige collecties met onder andere een vlinderpaviljoen, reuzegrote opgezette dieren, onderwaterdieren, tal van edelstenen... 

Wie moderne kunst wil spotten kan zeker zijn hartje ophalen in het Hirshhorn museum waar we een super toffe installatie van Yayoi Kusama konden meepikken en voor digitale kunst moet je in het Artechouse zijn. 

Wat we ondertussen geleerd hebben is om een locker te huren zodat Nicolas en ik niet als kapstok door het museum moeten wandelen en vanaf nu nemen we ook steeds ons eigen hangslot mee om het vestiairekastje te sluiten. Want Nicolas wil geen tweede keer, al zwetend, onder druk van mijzelf en de kids,  een uur staan wriemelen aan een slot, vanwege het niet meer herinneren van de ingevoerde code.

Bovendien proberen we het steeds interessant te houden voor onze kinderen, door hen een opdrachtje te geven. Foto's nemen van hun favoriete schilderij, beeld of dier is zo één van die doe-taakjes die we wel eens wilden uittesten. Met Olivia lukte dat perfect, zij is tien, heeft een natuurlijke interesse in kunst en al een duidelijke voorkeur.  Toen ik 's avonds de filmrol op mijn telefoon checkte en zag dat er bijna 500 extra afbeeldingen opstonden van voeten, oren, grappige smoeltjes en hier en daar een foto van een schilderij, wisten we al snel dat we voor Leonie de volgende keer gewoon potlood en papier gaan meegeven. 

Enfin, we leren nog steeds bij niet alleen op cultureel vlak maar dus ook nog steeds op educatief vlak. 

Liefs,

Lottie