MARATHON OF THE SOCIALS

-

Waw, het is echt wel lang geleden sinds ik nog iets op mijn blog schreef. Het was gewoon druk of ik had geen inspiratie. Geen idee… Enfin, er waren toch enkele van mijn bloglezers die me vroegen wanneer ik nog eens iets zou schrijven. Het deed me een plezier om te horen dat ik nog steeds word gevolgd. Dus voila, na 10 maanden ben ik terug.


Hoe is het? Ewel goed! Beetje verward ook, in positieve zin dan. Ik leg het uit. Woensdagochtend deed ik mijn ogen open en wist ik niet meer waar ik was. Ken je dat gevoel? Zo die eerste 5 seconden wanneer je wakker wordt en je niet meer weet in welk huis/bed je ligt? Ik heb dat de laatste weken dus wel een paar keer voor gehad. Maar hoe komt dat? Ja, je moet het toch niet ver zoeken… we waren sinds eind juni overal, echt overal!

Traditiegetrouw keerden we terug naar de friends and family in België. Het was, zoals verwacht, weer een klein beetje hectisch. Je mag nog denken om op voorhand niet te veel in te plannen, toch raakt je agenda overvol. Want elk gaatje dat er is, wordt gegarandeerd ingenomen door iemand die je toch nog eens wilt zien. Je kan het je niet inbeelden wat we op 25 dagen allemaal hebben gedaan! Kilometers werden afgelegd. The Tour of Flanders, dat was het. We zagen onze friends in Antwerpen voor een mega toffe avond. We vierden feest op het prachtige huwelijk van mijn zus en Philippe. Het jaarlijkse weekend met mijn schoonfamilie was meer dan geslaagd. Mijn mooi “Oostends strange” gaf ons schitterende dagen aan de kabine samen met mijn mama. De etentjes met mijn besties blijven toch elke keer zo gezellig en fun. Het was echt genieten van elk moment met onze vrienden, ouders, zussen, neven en nichtjes!



Alsof dat nog niet genoeg was, mochten we ook nog eens fijntjes op interview naar de US Embassy in Brussel, want onze visa vroeg om een verlenging. Bij deze dus ook even melden dat we nog wat langer dan voorzien zullen blijven hier in de US. Maar daar vertel ik in een andere blog meer over. Enfin, Brussel check, visa check! En omdat we dan toch in Europa waren, plakten we er nog een driedaagse in Parijs tussen, iets waar onze girls al heel lang om vroegen. It was such a great time!  




Ons bezoek aan Belgie was zoals de vorige jaren suuuuuuper leuk, maar ook zoals de vorige jaren suuuuuper intens. Je komt aan met massa’s energie en je keert uitgeput maar voldaan terug. Of zoals mijn Belgische vriendin in de US onlangs zei, 'It feels like the Marathon of the Socials!'  Ik durfde op het einde niet meer te kijken naar de kilometerteller van de auto… maar dus bij deze, nog eens merci, papa, om je auto te mogen gebruiken!

Gelukkig hadden we nog een rustige vakantie in Mexico tegoed om terug even in balans te komen …


So yes, we are back 'home'. Want zo noemen we ons huis hier in Rockville. Back to reality, back to the pool, the mall, sweatpants all day every day (not me) tipping, no beach and missing family and friends. Maar ook back to parking spaces everywhere, de brede highways, de winkels die open zijn 24/7, onze Belgische en Amerikaanse vrienden en oh zo belangrijk AMAZON FAST DELIVERY! Hahaha…I am addicted!

 HAPPY TO BE BACK

Liefs,

Lottie x








Reacties

  1. Anoniem9/8/25

    Ja, had je blog ook wel gemist!😍

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem9/8/25

    Hey Lotje,
    Blij dat ik je gezien heb tijdens het prachtige huwelijksfeest van je grote zus. Wat zijn de je twee meisjes gegroeid zeg. De tijd vliegt zo snel. Amerika doet jullie kennelijk deugd maar heeft geen vat op jullie. Jullie blijven Europeanen (gelukkig).
    Altijd leuk om jouw blog te lezen. Doe zo voort en blijf jezelf. Je doet het goed.
    Groetjes uit je geboorteland.
    Tante Chris. XX

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem9/8/25

    Volgende keer wat langer in Oostende blijven hé Lottie.We moeten je delen met zoveel mensen.We verlangen zo om jou te zien en in no time is het voorbij.Gelukkig bestaat whatsapp maar het is toch leuker om jou dichtbij ons te hebben.We missen jullie en tellen de dagen om jullie terug te zien,

    Mama xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Caroline Lauwers10/8/25

    Trots op mijn sandwich sis! Je schrijft zo mooi!
    Goed dat je terug wat rust hebt!
    Maar ik mis je wel en verlang al tegen dat je terug naar België komt voorgoed
    Sorry but no sorry

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem17/8/25

    Hey , Lies , je Engels wordt alsmaar beter ! I mies joe !
    Je oude knar , René xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

EEN BEETJE ZIEK

-
Afbeelding
Vorige week  kwam ik wakker met een gezwollen keel en wat spierpijn onderaan de rug. Ik wist het!  Eén van die 100 kinderen die ik de dag ervoor had gezien tijdens mijn vervanging, had mij besmet. Mijn energie was helemaal op en ik voelde me geen 100 procent. De volgende nacht kwam ik wakker van de koorts. Er waren rillingen over mijn hele lijf. Yes, ik had het zitten, ik was ziek. De immuniteit die ik gedurende de 17 jaar onderwijs opbouwde, ben ik dus helemaal kwijt. T rust me, ik zag ook meer dan 100 leerlingen per dag en ik kan de ziektedagen zeker op 2 handen tellen. Nu moet je weten dat ik ziek zijn echt zo ellendig vind! Wie niet natuurlijk... Ik haat het gewoon. Een hele dag niets doen, wachten tot de uren voorbij tikken, dat is zo boring. Slapen overdag lukt me niet, want ik ga ‘s avonds vroeg slapen omdat ik de dag meer dan beu ben. En ik ben dan ook geen zo'n mens die gaat bingewatchen of boeken lezen... Nee, ik doe dat zelfs niet wanneer ik gezond ben. Het is simp...
Meer lezen

SUMMER BREAK

-
Afbeelding
  I can't believe it . Het tweede schooljaar in the States zit er op! Ongelofelijk, hoe snel dit eventjes voorbij is gevlogen. We zijn echt wel toe aan een summer break. Wie niet natuurlijk? Want het was een lange, lange periode. Met enkel 4 dagen Thanksgiving, 10 dagen winter break en 10 dagen spring break is de komende zomervakantie meer dan welkom. Leonie staat elke ochtend te popelen om te gaan zwemmen, duiken en spelen in the pool. Lekker uitslapen is iets waar vooral Olivia en ikzelf naar uitkijken. Die brooddozen maken elke ochtend, zal ik eerlijk gezegd niet missen. En alles dubbelchecken of ze niets vergeten zijn als ze vertrekken, is ook voor eventjes geen zorg meer. Want die van ons kunnen er wat van. Zo mocht ik toch een aantal keer achter de schoolbus vlammen omdat mevrouwtje Olivia netjes haar brooddoos op het keukeneiland liet liggen. Of ik denk aan vorige maand toen ons Olijf met haar handdoek nog rond haar natte haren op de bus stond te wachten (het ergste van ...
Meer lezen