BELGIAN AMERICAN KIND OF STYLE

'Hi Lisa, how are you?' vraagt een buurvrouw wanneer ik uit mijn auto stap. Ja, ik heet hier Lisa, geen Liselotte. Probeer maar eens in het Engels... Mijn naam heb ik vanaf het begin aangepast en dat zal waarschijnlijk niet het enige zijn. Wanneer je naar een ander land verhuist, word je sowieso beïnvloed door die nieuwe omgeving. De eetgewoontes, het rijgedrag, de kledingstijl, de manier van praten... Ook ik krijg wel eens de vraag of we  'Amerikaanser' zijn geworden sinds onze aankomst een jaartje geleden.

Spontaan denk ik 'nee, helemaal niet,  wij zijn nog steeds dezelfde'. Maar is dat wel zo? Als ik er even verder over nadenk, dan zijn er toch een paar kleine dingen wij onbewust hebben overgenomen. Good or bad? The best of both worlds, I suppose...

Ik weet nog goed bij het aankomen een jaar geleden dat ik ervan versteld stond van hoe Amerikanen zich over het algemeen kleden. Zij noemen het comfy/sporty en besteden er gewoon weinig aandacht aan. Amerikanen vinden mijn stijl dan waarschijnlijk overdreven. Want op een keer vroeg mijn overbuur of er een competitie aan de gang was, 'You guys are all dressed up? Did I miss something?' En geloof me, we zagen er maar heel gewoon uit hoor. 

Olivia haar kledingstijl is wel iets veranderd. De school, haar leeftijd en haar Amerikaanse vriendinnen hebben daar zeker iets mee te maken. Als mama probeer ik er nog altijd een klein beetje invloed op te hebben natuurlijk. Gelukkig komt onze smaak redelijk overeen. Zo zal ze never the ever Crocks dragen! Een schoenmerk die hier geweldig populair is bij kinderen maar zeker ook bij volwassenen. En ik die dacht dat Crocks al jaren failliet was?! Believe it or not, they are everywhere! Comfort is everything. Je zou hier soms de jeugd moeten zien rondlopen in de mall. Short tot onder de poep, hoodie tot onder de short (dus precies of ze geen broek aanhebben), sportsokken en dit dan gecombineerd met pantoffels. PANTOFFELS!!!! Wie heeft deze trend uitgevonden? Zal in ieder geval geen Europeaan zijn! 

Nee echt, ik ben ervan overtuigd dat je aan ons voorkomen kan zien dat wij niet van dit continent afkomstig zijn. Uiteraard verklappen we het ook al wanneer we op restaurant met mes en vork eten en niet enkel met vork zoals de meesten hier. Tafelmanieren zijn hier anders en ik kan er maar moeilijk aan wennen. Vaak komt de serveerster je bord wegnemen terwijl anderen aan tafel nog volop aan het eten zijn. 'Are you still working on that?' vragen ze dan... Hahaha, ‘working?’ komaan zeg. Er zijn alternatieven hè! Lang tafelen wordt hier trouwens ook niet gedaan. Voor je het weet ligt de rekening voor je neus en is de ober weg met je visa kaart om daarna nog een goeie tip van 20% aan toe te voegen. 

Amerikanen houden ZO van eten en ze praten ZO graag over wat ze eten. Smullen doen ze de hele dag door. Alsof ze een voorraad moeten inslaan!?  Zelfs in de pretparken krijgt eten voldoende aandacht. Check deze aanbieding die ik zag in Busch Gardens, een prachtig pretpark met dus evenveel eettenten als attracties: 

VALID EVERY 90 MINUTES! Wie kan er zoveel eten? En by the way, een entrée is een hoofdgerecht!

Je leest het goed, de mode en de hele food scene is voor mij nog altijd een beetje awkward. 'Convience' staat hier centraal en dat betekent dus dat food altijd en overal beschikbaar moet zijn en dat kledij vooral gemakkelijk moet zitten. 

Koffiehuizen zijn hier ook mega populair. En nee, denk alsjeblieft niet aan een gezellige tearoom zoals die bij ons. Een koffie bestellen doe je hier online. Vervolgens haal je je kartonnen beker gewoon op en denk vooral niet dat je even moet gaan zitten om bediend te worden.... Nope, geen gezellige tafeltjes, just take it and leave! De koffies zijn wel mega lekker. Nu ja, als je de caramel, slagroom en suiker meetelt, dan is dat eigenlijk meer een dessert dan een koffie. Maar goed, ik moet wel eerlijk bekennen dat wanneer we 'en route' zijn, ook al snel eens zullen binnenspringen bij een Starbucks voor een heerlijke caramel machiatto. Zelfs de kids zijn gek op hun cakepop of strawberry frappucino! Natuurlijk bestellen we veel liever een cappuccino op een gezellig terrasje, maar dat kom je hier dus maar zelden tegen. Order and go, there is no other option. 

Mijn rijstijl is toch al redelijk Amerikaans geworden. Ik bol hier even traag vooruit als de rest. Ik steek ongegeneerd rechts voorbij en stop 3 seconden bij elk stopbord die ik tegenkom ook al is er geen kat.  En ja, ik neem voor alles de auto.

Ik heb geen idee of mijn Engels al verbeterd is. Maar ik vermoed dat mijn conversaties al vlotter verlopen dan in het begin of ik moet zeggen, Amerikaanser. Mijn mama was aan de telefoon toen ze me even hoorde praten met een dame in een winkel. Ze stond ervan versteld hoe Amerikaans ik klonk. Maar guys, dan heb je onze kids nog niet gehoord. Dit zijn pas echte Amerikaantjes. Listen to Leonie

 

Wees gerust, dromen doe ik nog steeds in het Vlaams en mijn Oostends dialect is iets wat ik nooit zal verliezen (tot grote ergernis van Nicolas). Het viel me wel op toen we naar België gingen deze zomer, dat ik een knuffel gaf in plaats van een zoen. Ja zo'n typische Amerikaanse hug.  Dat is toch iets wat in mijn lijf zit sinds ik hier ben en ik vind dat best wel gezellig eigenlijk.  

Er is dus zeker dat fijne laagje American flavour over ons heen. Dat kan ook niet anders. Je past je sowieso aan, maar blijft trouw aan je eigen waarden. Misschien merk ik het gewoon niet van mezelf en ben ik toch meer 'an American girl/woman' dan ik denk... Het belangrijkste is dat we ons goed voelen in ons vel en dat is hier zeker het geval.

A little mix of everything makes the perfect shake. 

Liefs, 

Lottie

PS: Het is hier niet mijn bedoeling om 'de Amerikaan en/of de Amerikaanse cultuur' af te kraken. Ik wil hier vooral niemand beledigen en zou me slecht voelen als dit zo zou zijn. Bepaalde zaken worden in deze blog uitvergroot en moet je dus met een korreltje zout lezen. De Amerikanen zijn fantastisch vriendelijke mensen die ons hier super hartelijk ontvangen hebben en het doet ons een groot plezier om hun cultuur en 'way of living' te mogen leren kennen. So nothing else but LOVE for the Americans!