Let’s go shopping

Toen we vertrokken uit België woonden we net 10 jaar in ons huis. Dat betekent dus ook 10 jaar dezelfde bakker, slager, kapper, supermarkt enz. Hier vind je geen Kruidvat, Hema, Albert Hein of keurslager, maar wel Giant, Food Lion, Whole Foods, Macy’s, Target enz. Keuze in overvloed, maar in welke winkel vind ik mijn goesting?

Ons huis ligt in een rustige buurt en op slechts 5 minuten rijden van de grote winkels op Rockville Pike. Dat is precies de Torhoutsesteenweg in Oostende, gelukkig zonder die ellendige files. Het ene winkelcentrum ligt er tegen het andere, voorzien van mega parkings. Die grote kunstmatige centra zijn zo typisch voor hier. Winkelstraten zoals in Brugge, Oostende, Gent, dat kennen ze hier niet. We hebben vaak de gewoonte om op zoek te gaan naar een centraal marktplein met een gezellig terrasje. Hier ben ik nog aan het zoeken…  Dus ja, ik mis de persoonlijke aanpak van de kleine zelfstandige en het slenteren door de Kapellestraat. En ken je die beelden van celebrity's waarbij ze altijd met een drinkbeker over straat wandelen. Wel dat is echt zo, mensen hier hebben precies altijd dorst, ook tijdens het shoppen. Zelfs de winkelkarren zijn voorzien van een drinkbekerhouder. 

Een warme bakker kennen ze hier evenmin. Of toch, hier verderop in Potomac (de chique buurt) heb je Boulangerie Christophe, ook gelegen in zo'n shopping center. Nu heb ik het gevonden, dacht ik! Tot ik de prijs zag van een simpele ronde Suisse, 5 dollar. A French bakery is geen bakker zoals we die kennen in België. Ik bedoel, je vindt er stokbroden, boulots en veel taarten, maar geen gewoon brood. Een gat in de markt! Ik heb echt alle supermarkten afgezocht en nergens iets naar mijn zin gevonden. Tenzij je fan bent van slap, zoutig brood in een plastiek zak.  De oplossing in dit geval was een broodmachine. Mijn broodjes smaken nog niet zoals die van mijn lekkere bakker thuis, maar ik oefen. Misschien lag het wel aan de gebleekte bloem? Say what?

Nog zo’n mission impossible is het vinden van een kapper. Niet dat je er hier geen hebt. Toch zijn er hier ook enkele struikelblokken. Ten eerste, ik heb helemaal geen referentie. Ten tweede, de kappers zijn hier schandalig duur. Echt, ik kan er een 'schone sjakosse' mee kopen. En ten derde, ja er is een beetje drempelvrees. Een kapper is toch iemand waar je na verloop van tijd een soort vertrouwensband mee opbouwt en dus hier zou je van nul moeten starten. Loop ik hier dan al 3 maanden, zonder mijn haar te kleuren? Euh, natuurlijk niet. Er moet nog maar 1 grijze haar komen piepen, of krijg ik kippenvel. Dus ik ging voor een DIY (Do It Yourself). Na enkele mislukte pogingen, heb ik het gevonden en kan ik alleen maar aanbevelen om geen van die haarproducten te kopen waarbij je een kapje over je hoofd moet trekken om vervolgens met een soort naald je haar door een ieniemienie gaatje moet halen. Onmogelijk en mislukt! It was shocking toen Olivia me zei dat mijn haar oranje zag.

Op dit moment weet ik welke winkels tot mijn favorieten behoren en heb ik beslist om voorlopig de highlights even te laten voor wat het is. Het enige hongertje dat ik nog heb, is het vinden van mooie betaalbare modewinkels. Ik heb nog nooit zo weinig kleren of schoenen gekocht, omdat ik hier gewoon mijn goesting niet vind. Nicolas vindt dat niet erg natuurlijk. Maar het kriebelt wel en dus komen mijn zussen binnenkort af met een grote valies vol leuke spullen voor mij uit België. Ik kijk er naar uit! Voila, hiermee is mijn honger toch een beetje gestild en mijn mission semi-accomplished.

Liefs,

Lottie